Op 26 januari 2021 was het eindelijk zo ver. We mochten ‘virtueel’ langs bij de commissie Welstand, die bestaat uit 8 mensen; architecten, burgerleden, en bouwkundigen. Het doel van deze commissie is om gemeentes te adviseren als zij aanvragen voor bouwvergunningen krijgen, die ze niet zelf kunnen beoordelen, bijvoorbeeld omdat ze afwijken van de standaard. Ze zijn een onafhankelijke commissie die oordelen of een aanvraag past binnen de straat, in de architectuur van de stad. Enerzijds lastig dat er een commissie is die oordeelt of het ‘mooi’ genoeg is, maar anderzijds ook fijn. Op die manier kan er geen discussie ontstaan als iemand in de buurt je plannen niet mooi vinden. De toets op schoonheid is immers al gedaan.
Vanwege corona werd ons plan in een video-gesprek behandeld. Voordat we dat gesprek in gingen, bereidde Mark ons voor:
Deze commissie kijkt vooral naar de architectuur. Zij zullen niet positiever naar je plan kijken vanwege jullie groene idealen.
We zijn immers van plan om het regenwater wat op het (kas)dak valt, op te slaan, en te gebruiken om de planten te beregenen. En we willen het hele jaar uit onze kas kunnen eten. Niet alleen omdat dat vaak lekkerder is dan groente uit de supermarkt, maar ook vanuit milieu-oogpunt.
Met gezonde zenuwen gingen we het gesprek in. Mark presenteerde eerst een overview van de buurt, zodat de commissie de schets in context kan beoordelen.
We wonen in een huizenblok dat van bovenaf gezien kan worden als de vleugels van een libelle. Het project heet daarom ook De Libelle.
Daarna liet hij de schets zien.
De reacties zijn wisselend. Het allergrootste struikelblok is de puntjes van het hoge gedeelte van de kas, aan de linkerkant.
Het huis van de buren op de hoek van de even kant, is dus een gespiegelde versie van ons huis. Dat zie je goed in de vogelvlucht-foto, eerder in deze blog. De kritiek was dat de symmetrie alleen in stand zou blijven, als de buren ook een kas op hun dak zouden bouwen. En die kans is niet zo groot. Dus die kritiek was eigenlijk wel terecht.
Maar het lichtpuntje is dat ze geen nee zeggen!
De commissie ziet zeker mogelijkheden om goedkeuring voor een kas als opbouw te krijgen. De voorzitter raadde ons aan om het plan nog wat verder te verfijnen, en dan nog eens langs te komen. Hij wees ons op de vrijheden die bij andere opbouwen zijn genomen. Er zijn dus best veel elementen die we kunnen gebruiken om te zorgen dat onze kas nog net iets beter in het beeld van de rest van de straat kan passen.
De grootste verrassing is trouwens dat 3 van de 8 leden wel erg enthousiast zijn over onze groene ambities. Ze zeggen dat dit een voorbeeld voor andere steden kan zijn.
Het is altijd lastig als je de pionier bent. Dan krijg je met meer kritische vragen te maken dan als je een voorbeeld volgt.
Dus we geven niet op!